Kleszcze ekstrakcyjne
Kleszcze ekstrakcyjne to jedne z podstawowych narzędzi chirurgicznych. Ich budowa oparta jest o podwójną dwuramienną dźwignię, złożoną z dziobu oraz rękojeści. Obie części połączone są zamkiem. Za pomocą dzioba można chwycić koronę zęba lub jego korzeń. Kształty dziobów są dostosowane do anatomicznego kształtu zębów. Na rynku dostępne są dwa rodzaje tego typu narzędzi chirurgicznych, składające się w zestawy.
- Zestaw kleszczy ekstrakcyjnych Tomesa-Bertena. Zestaw ten zawiera wiele par kleszczy, przeznaczonych do poszczególnych grup zębów. Kleszcze do zębów górnych dzielą się na proste (do usuwania siekaczy i kłów), esowate i esowate z trzpieniem (do usuwania zębów przedtrzonowych i trzonowych górnych), bagnetowe (do usuwania korzeni) oraz kleszcze do usuwania zębów mądrości. W grupie kleszczy do zębów dolnych wyróżnia się cztery rodzaje narzędzi: do siekaczy, kłów, przedtrzonowców; do trzonowców; do zębów mądrości; korzeniowe.
- Zestaw kleszczy ekstrakcyjnych Meissnera. Ten zestaw jest zestawem uniwersalnym i składa się z trzech par kleszczy, klasyfikowanych w oparciu o kształt dzioba. W ten sposób wyróżniamy kleszcze o dziobach szerokich do usuwania trzonowców, o dziobach średnich do usuwania zębów trzonowych i przedtrzonowych oraz o dziobach wąskich do usuwania korzeni.
Warto także zaznaczyć, że innych kleszczy używa się w przypadku osób dorosłych, a innych – mniejszych – w przypadku dzieci.
Dźwignie ekstrakcyjne
Dźwignie ekstrakcyjne to narzędzia chirurgiczne wykorzystywane zazwyczaj do usuwania korzeni oraz zębów mądrości – rzadziej innych zębów. Działają na zasadzie klina, który powstaje po włożeniu ostrza pomiędzy korzeń, a ścianę zębodołu. Można dzięki nim podważyć ząb. Podstawowe rodzaje dźwigni to dźwignie proste oraz boczne. Dźwignie proste (Beina, Bertena) mogą mieć dziób płaski lub zaokrąglony, zazwyczaj używane są do zębów górnych i można za ich pomocą przerwać więzadło okrężne. Dźwignie boczne (Wintera) mogą być prawoboczne, lewoboczne, ostre lub tępe.